Jakie dokumenty są niezbędne – pozostałe dane. Do wypełnienia deklaracji podatkowej potrzebne będą jeszcze: Twoje dane osobowe, okres zatrudnienia w Holandii – pamiętaj, aby poprawnie zsumować okresy pracy z wszystkich miejsc zatrudnienia, okres zameldowania w Holandii, informacje o dzieciach, mężu/żonie oraz miejscach ich pobytu, Społeczność. Transakcje międzynarodowe. Wysyłka i płatności. Bezpieczeństwo transakcji. Problemy z kontem i zasady eBay. Fora dyskusyjne. Kupowanie za granicą. Wyszukiwanie i kategorie. Sprzedawanie za granicę. Dokładamy wszelkich starań, aby wszystkie pakunki powierzone naszej firmie dostarczyć do adresata w jak najszybszym czasie od nadania. Zachęcamy do kontaktu Klientów zainteresowanych przewozem paczek, rowerów i skuterów z Polski do Holandii. Oferujemy przejrzysty cennik, a w przypadku przesyłek wielkogabarytowych — powyżej 160 kg cash. Na rodzicach ciąży obowiązek alimentacyjny w stosunku do dziecka, nawet jeśli przebywają oni za granicą. Sposób oraz miejsce dochodzenia roszczeń alimentacyjnych zależy od kraju pobytu dłużnika i osoby uprawnionej do alimentów. Jeśli przebywający na emigracji rodzic uchyla się od płacenia alimentów, zazwyczaj w pierwszej kolejności należy uzyskać w Polsce wyrok sądowy zasądzający alimenty. Dalsze postępowanie zależy od tego, w jakim państwie mieszka dłużnik, tj.: czy w państwie członkowskim Unii Europejskiej, czy w innym państwie, ale z którym Polska zawarła umowę dotyczącą uznawania i wykonywania wyroków alimentacyjnych, czy też w państwie, z którym Polskę łączy tzw. wzajemność faktyczna w dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych (np. USA, Kanada). Ponad 60 państw jest stronami Konwencji o dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych za granicą sporządzonej w Nowym Jorku dn. 20 czerwca 1956r. Alimenty można egzekwować na dwa sposoby: Pierwszy to skorzystanie z Konwencji Nowojorskiej. Na jej podstawie można zwrócić się do sądu okręgowego właściwego dla miejsca pobytu dziecka z wnioskiem, aby przesłał do właściwego organu w państwie pobytu dłużnika dokumenty upoważniające do przeprowadzenia egzekucji alimentów zasądzonych przez sąd polski. Dzięki temu nie musimy dochodzić alimentów samodzielnie, to sąd okręgowy będzie wykonywał za nas wszelkie czynności. Za czynności podejmowane w trybie Konwencji nowojorskiej związane z przyjmowaniem wniosków i dokumentów uzasadniających roszczenia alimentacyjne nie pobiera się opłat. Organ zagraniczny, w zależności od konkretnej sytuacji, kieruje sprawę do właściwego sądu w celu nadania polskiemu wyrokowi klauzuli wykonalności lub w celu zasądzenia alimentów. Drugim sposobem egzekwowania alimentów jest dochodzenie roszczenia na podstawie Rozporządzenia Rady (WE) NR. 4/2009 i dotyczy ono egzekucji na terenie Unii Europejskiej. Osoba nieotrzymująca alimentów może wystąpić za pośrednictwem sądu okręgowego właściwego dla swojego miejsca zamieszkania do specjalnego urzędu centralnego w kraju UE, w którym mają być dochodzone alimenty. Dzięki w/w rozporządzeniu procedura alimentacyjna będzie szybsza, a alimenty będą szybciej egzekwowane w Polsce bez konieczności potwierdzania wykonalności zagranicznych orzeczeń. Źródło: Serwis Jakiś czas temu ktoś z Was zadał w jednym z komentarzy pytanie: co zrobić, gdy dłużnik jest za granicą, ale nie zachodzą przesłanki do wydania zaświadczenia o Europejskim Tytule Egzekucyjnym (ETE). Brakowało cechy tzw. „bezsporności” roszczenia. O samym ETE pisałem tutaj. A więc co robić? Bynajmniej tak od razu nie odpuszczać! Unia Europejska przewidziała i takie sytuacje, a jakże. Odpowiedź na pytanie, co robić w tej sytuacji znajduje się w rozporządzeniu Rady Unii Europejskiej (WE) nr 44/2001 z 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych. Już o tym rozporządzeniu pisałem, ale w kontekście wykonania w Polsce wyroku wydanego w Austrii. Po pierwsze musisz wiedzieć, że aby uruchomić ten tryb musisz mieć już tytuł wykonawczy, czyli np. nakaz czy wyrok z klauzulą wykonalności. Ale nie tylko – także np. ugodę czy akt notarialny z klauzulą wykonalności. Po drugie musisz znać miejsce zamieszkania dłużnika (jego siedzibę) na obczyźnie. Bez tego nie ustalisz właściwości sądu, który wykonalność ma stwierdzić. No i o wykonalności dłużnik jest też o wykonalności zawiadamiany. Może on bowiem wykonalność zaskarżyć (wierzyciel oczywiście także, ale raczej odmowę). Kolejną formalną czynnością jest uzyskanie w polskim Sądzie, który wydał Ci nakaz czy wyrok, specjalnego „zaświadczenia zgodnie z art. 54”. Jego wzór stanowi załącznik nr V do tego Rozporządzenia Rady. Sąd wyda Ci to zaświadczenie na wniosek, nie jest to szczególnie skomplikowane. Jak już masz to zaświadczenie z polskiego Sądu, to możesz złożyć wniosek do sądu (lub innego organu) w kraju, gdzie ukrył się Twój dłużnik. A konkretnie gdzie? To zależy od kraju, wykaz instytucji też wskazany jest w załączniku nr II do Rozporządzenia 44/2001. Np. we Francji do a) greffier en chef du tribunal de grande instance; b) président de la chambre départementale des notaires w przypadku wniosku o stwierdzenie wykonalności notarialnego dokumentu urzędowego a w Zjednoczonym Królestwie: a) w Anglii i Walii – High Court of Justice lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates’ Court, po przekazaniu przez Secretary of State; b) w Szkocji – Court of Session lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Sheriff Court, po przekazaniu przez Scottish Ministers; c) w Irlandii Północnej – High Court of Justice lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates Court po przekazaniu przez Department of Justice; d) w Gibraltarze – Supreme Court of Gibraltar lub – w przypadku orzeczeń w sprawach o roszczenia alimentacyjne – Magistrates Court, po przekazaniu przez Attorney General of Gibraltar. No dobra, ten Gibraltar to pewnie zbyt często nie wystąpi 🙂 Załącznikiem do wniosku musi być oryginał tytułu wykonawczego (np. nakaz zapłaty z klauzulą) oraz oryginał „zaświadczenia zgodnie z art. 54”. Żeby przyspieszyć procedurę postaraj się o tłumaczenie przysięgłe tych dokumentów. Wniosek taki podlega niestety opłacie. Ile? To są opłaty stałe, każdy kraj ustala swoje stawki, w Polsce to 300 zł. Opłaty nie mogą być zależne od wartości przedmiotu sporu. Ważne też jest to, że sąd zagraniczny nie będzie badał merytorycznie orzeczenia sądu polskiego. Nikt zatem nie podważy zasadności wydania wyroku czy nakazu zapłaty. To możliwe jest tylko w kraju, gdzie tytuł taki wydano, a więc w tym wypadku w Polsce. Inna sprawa, że jak dłużnik dowie się o wszczęciu procedury za granicą, to w Polsce może złożyć wniosek o przywrócenie terminu np. do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty. Przepisy nie ograniczają czasu, kiedy możesz z tym wnioskiem wystąpić. Może to być nawet po przedawnieniu roszczenia w Polsce. Jednak wówczas ryzykujesz, że dłużnik zorientuje się, iż roszczenie się przedawniło i na tej podstawie podejmie obronę. Ale żeby nie było tak prosto (chociaż i tak starałem się opis procedury maksymalnie skrócić): we wniosku do sądu zagranicznego musisz wskazać swój adres dla doręczeń w okręgu sądu, gdzie wniosek był składany lub swojego pełnomocnika dla doręczeń. Sąd we Francji do Polski doręczał nic nie będzie. No cóż, niestety, jest to duży kłopot. Oznacza on bowiem najczęściej konieczność znalezienia prawnika za granicą. Będzie tak nawet wówczas, gdy masz już prawnika polskiego do załatwienia tej sprawy. A jak uzyskasz już zaświadczenie to za granicą szukasz komornika. Ale to całkiem inna historia. Powyżej nieco tylko liznąłem całą procedurę. W rzeczywistości jest ona trudniejsza a do tego zawiera szereg wyjątków, które stosuje się do różnych krajów. Zapoznaj się jednak z tymi regulacjami zanim machniesz ręka na swoje pieniądze. Wyjazd rodzica zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych za granicę, który uchyla się od ciążącego na nim obowiązku nie uniemożliwia egzekwowania alimentów. Sytuacja taka może jednak generować wiele problemów związanych ze skutecznością egzekucji. Uregulowania europejskie jak i inne o charakterze międzynarodowym których Polska jest stroną, zawierają instytucje pozwalające na efektywne ściągnięcie należności wyegzekwować alimenty od rodzica mieszkającego za granicą?Kluczowym jest posiadanie wiedzy przez wierzyciela w jakim kraju obecnie przebywa dłużnik (uchylający się od świadczeń rodzic). Procedury egzekwowania alimentów za granicy uregulowane są zależnie od tego czy zamierzamy uzyskać świadczenia od osoby przebywającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej czy w państwach do niej nienależących. Zobowiązanie do świadczeń alimentacyjnych musi istnieć na podstawie prawomocnego wyroku wydanego przez polski sąd czy ugody sądowej. Aby zainicjować egzekucję powstać musi stan uchylania się od płatności mający miejsce, gdy zaległość alimentacyjna wynosi równowartość przynajmniej alimentów za 2-3 miesiące. Jeżeli dłużnik przebywa w kraju należącym do Unii Europejskiej (za wyjątkiem Danii) zastosowanie znajdą przepisy Rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych ( UE typ L z dnia 10 stycznia 2009 r. Nr 7, s. 1-79). Egzekucję prowadzi się na wniosek wierzyciela w kraju, w którym przebywa osoba zobowiązana do świadczeń alimentacyjnych. Celem wszczęcia postępowania wierzyciel powinien złożyć odpowiedni i prawidłowo wypełniony formularz w wersji polskiej oraz języku urzędowym państwa miejsca pobytu dłużnika. Procedura egzekwowania alimentów odbywa się za pośrednictwem Sądu Okręgowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej do świadczeń alimentacyjnych. Sąd polski przekazuje sprawę do właściwego organu w innym państwie członkowskim UE celem wszczęcia i prowadzenia egzekucji, przy czym egzekucja będzie prowadzona na podstawie prawa właściwego dla kraju, do którego kierowany jest wymaga, że koniecznym jest załączenie do wniosku odpowiednich dokumentów (wraz z tłumaczeniem przysięgłym/wypełnione w dwóch wersjach językowych). Co istotne, brak wiedzy o adresie dłużnika nie uniemożliwia wszczęcia egzekucji. W rozporządzeniu uregulowano również sytuację, w której koniecznym jest poszukiwanie rodzica uchylającego się od płatności alimentów. W tym celu należy złożyć odpowiedni wniosek/podanie o podjęcie szczególnych działań do Prezesa właściwego Sądu Okręgowego. Jak postąpić w przypadku, gdy osoba zobowiązana do alimentów uchyla się od płatności, a wyemigrowała poza Europę np. do USA? Egzekucja zasądzonych alimentów również i w tym przypadku jest możliwa, oparta jedynie na podstawie innych przepisów. Dotychczas dochodzenie roszczeń alimentacyjnych odbywało się na zasadzie faktycznej wzajemności w zakresie uznawania orzeczeń sądowych w sprawach alimentacyjnych. Postępowanie inicjowane było przez złożenie wraz z załącznikami ujednoliconego wniosku o alimenty. Od 1 stycznia 2017 r. tryb dochodzenia alimentów od dłużników zamieszkałych w USA określa Konwencja Haska sporządzona 23 listopada 2007 roku o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny. Konwencja ma zastosowanie do zobowiązań alimentacyjnych wobec osoby, która nie ukończyła 21 lat wynikających ze stosunków między rodzicami a ile nie zmienia się droga do zainicjowania egzekucji – również za pośrednictwem Sądu Okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania wierzyciela – wymagane jest jednakże złożenie odmiennych dokumentów o nieco szerszym prawna: Rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych ( UE typ L z dnia 10 stycznia 2009 r. Nr 7, s. 1-79).Konwencja o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny, sporządzona dnia 23 listopada 2007 r. (Dz. Urz. UE typ L z dnia 2 lipca 2011, Nr 192, s. 39—70)apl. adw. Klaudia Grzelczakadw. Jarosław KurpiejewskiKontakt:Biuro w Warszawie: biuro@ w Nowym Yorku: office@

alimenty z holandii do polski